Hallo,

Het is weer tijd voor een berichtje

. We zijn weer een stukje zuidelijker en zijn in Peru inmiddels afgedaald tot aan de hoofdstad Lima. Even in het kort onze trip vanaf de Galapagos Eilanden tot aan Lima.

Op San Cristóbal, het 3e en laatste eiland van de Galapagos, nemen we begin oktober afscheid van Ludo & Malou. Zij vliegen in één keer door naar La Paz, de hoofdstad van Bolivia van waar ze een aantal weken door Bolivia en Argentinië gaan reizen met een collega/vriendin van Malou.We zijn dus weer met z'n tweetjes en vliegen op 6 oktober terug naar Guayaquil waar we direct de bus pakken naar Cuenca, een mooie koloniale stad ruim 4 uur richting het zuidoosten. Hier verblijven we een aantal dagen in een dorm in een leuk hostel, bekijken het centrum van Cuenca en brengen een bezoekje aan het plaatselijke ziekenhuis. Jethro blijkt gordelroos te hebben en krijgt een lading medicijnen voorgeschreven (10 pillen per dag!), hij is er gelukkig niet heel ziek van, maar is ook zeker niet fit dus we doen het maar een beetje rustig aan.

Een aantal dagen later nemen we de bus naar Vilcabamba, een klein plaatsje helemaal in het zuiden van Ecuador dat bekend is om zijn ‘reputation for longevity'; mensen worden hier erg oud, er wordt zelfs beweerd dat hier de oudste mensen ter wereld leven. Nooit verkeerd om een aantal dagen door te brengen dus. Vilcabamba ligt in een mooie vallei omgeven door bergen waarvan we de bekendste, de Mandango (‘de slapende Inca'), samen met onze australian roommate Jason beklimmen. Verder doen we weinig zodat we allebei een beetje op kunnen laden voor de lange rit naar onze eerste bestemming van het tweede land van deze reis: Peru.

Wandeling Mandangu Vilcabamba

Het is een vermoeiende reis van 2 volle dagen door de bergen, in overvolle bussen, over onverharde wegen en we zijn dan ook erg blij als we na de nodige controleposten en met de juiste stempels in ons paspoort een leuk hotelletje vinden in Chachapoyas, een stadje midden in de Andes in het noorden van Peru. Van hieruit bezoeken we de ruïnes van Kuelap, daterend uit 900 tot 1100 na Christus die in die tijd bewoond werden door de ‘Chachapoyas' (people of the clouds) en in 1843 herontdekt is.

Na alle natuur en cultuur van de afgelopen tijd is het tijd voor het strand! We nemen de nachtbus naar Trujillo en gaan bij aankomst direct door naar Huanchaco, een gezellig kustplaatsje waar we een aantal dagen lekker weinig doen. Helaas is het weer niet goed genoeg om op het strand te liggen, maar we hebben een leuk hotelletje met keuken, waar we iedere dag zelf ons ontbijt, lunch en avondeten bereiden. We slenteren een beetje door het stadje, gaan een middagje naar Trujillo, zo'n 12km ten oosten van Huanchaco en brengen een bezoekje aan Chan Chan, de grootste stad ter wereld gemaakt van ‘adobe' (in de zon gebakken klei), gebouwd vanaf 850 na Christus en destijds bewoond door zo'n 60000 mensen van de Chimú cultuur, totdat het in 1470 veroverd werd door de Inca's.

Chan Chan

Vanaf de kust gaan we weer de bergen in. We nemen opnieuw een nachtbus, dit keer helaas een iets minder comfortabele en komen behoorlijk gesloopt aan in Huaraz, opnieuw midden in het Andesgebergte. De stad zelf is vooral druk en chaotisch met heel veel verkeer en heel veel getoeter (en ja, onze kamer is aan de straatkant), maar de omgeving is prachtig. We vinden binnen no time ons engelse reismaatje Tom, die we in Huanchaco hebben ontmoet en die een aantal dagen eerder naar Huaraz is vertrokken (wat moet je tegenwoordig nog zonder Facebook) en samen met hem maken we 2 mooie wandelingen in de omliggende bergen van de Cordillera Blanca. We klimmen met z'n drieën 6,5km naar Laguna Ahuac op zo'n 4600m hoogte, een behoorlijk steile klim/afdaling die de dag erna goed te voelen is in de benen. Een dagje rust kan dus geen kwaad, een mooie gelegenheid om 's avonds samen met Chris uit Noorwegen, die Tom een aantal weken geleden al had ontmoet en 2 liter wijn te vieren dat Tom over 2 dagen 26 wordt. De laatste dag in Huaraz staan we om 5 uur op voor de wandeling naar Laguna 69, opnieuw op zo'n 4600m hoogte. De wandeling er naartoe is erg mooi, met watervallen, steile klimmetjes en mooie hoogvlaktes, maar het meer zelf is toch wel het hoogtepunt: een helderblauw meer midden tussen de grijze rotsen met op de achtergrond verschillende besneeuwde vulkanen van ruim 6000m hoog, met uitschieters tot ruim 6700m, die we ondanks het slechte, regenachtige weer af en toe tussen de wolken door kunnen zien. De lange rit heen en terug was zeker de moeite waard en moe maar voldaan komen we aan het eind van de middag weer terug in Huaraz, waar we die avond met z'n vieren de nachtbus naar Lima pakken.

Laguna 69

In Lima hebben we 2 dagen om de stad te bekijken en ondanks (of dankzij) de vele negatieve verhalen, valt ons de hoofdstad met z'n vele kerken en mooie pleinen 100% mee. We hebben een gezellig afscheidsetentje met Tom en Chris, die hier nog een aantal dagen blijven en vliegen de volgende avond naar Paaseiland, een klein eilandje in de Grote Oceaan op zo'n 5 uur vliegen van Lima. In ons volgende bericht meer over dit bijzondere eilandje met zijn mysterieuze beelden.

Liefs Jethro & Suzanne

Lima